Pokaz filmu „Milczące Pokolenie” i spotkanie z reżyserem Pawłem Domańskim

Z pomocą Ambasady RP w Wilnie, 11 kwietnia  został zorganizowany zamknięty pokaz dla studentów polskiego pochodzenia na Litwie oraz spotkanie z reżyserem.

Cztery milczące pokolenia. Pierwsze - zamordowani żołnierze, drugie ci co ocaleli i nie mogli nic powiedzieć, żeby nie zaszkodzić dla swojej rodziny. Trzecie pokolenie - dzieci ocalałych, którzy nic nie wiedzieli, bo ich rodzice milczeli i czwartek, młode pokolenie, które dziś nie jest zaciekawione historią. W taki sposób mamy aż 4 milczące pokolenia, ale odnoszę wrażenie, że te pierwsze rozpoczyna mówić o swojej historii i świat ją szeroko poznaje. – powiedział reżyser Paweł Domański podczas przeglądu filmu z Klubem Studenckim „Juventa Wileńska”

 „Milczące Pokolenie” jest filmem pokazującym skąd bierze się w młodych ludziach potrzeba patriotyzmu i jego okazywania, jest też próbą odpowiedzi na pytania: Jak głęboką wyrwę w rodzinie może spowodować milczenie? Jak czuje się syn, bądź córka, po wielu latach dowiadujący się o przeszłości swoich rodziców? Jakie emocje targają rodzicem, który przez ponad pół wieku nosił w sobie historię, której nie mógł opowiedzieć nikomu – zwłaszcza najbliższym, bo bał się o ich życie?

W filmie studenci poznali Danutę Szyksznian- Ossowską pseud. „Sarenka” – łączniczkę AK.  Urodzona w Krakowie, ale sercem powiązana z Wilnem. Uczyła się w Szkole Powszechnej nr 19, a potem w Gimnazjum Sióstr Nazaretanek w Wilnie. Wstąpiła do młodzieżowej organizacji konspiracyjnej w Liceum im. Adama Mickiewicza w Wilnie. W czasie „Operacji Ostra Brama” była łączniczką i wyzwala Wilno z rąk niemieckiego okupanta. W 1944 została schwytana przez NKGB i trafiła najpierw do więzienia na Łukiszkach w Wilnie, gdzie obecnie znajduje się Muzeum Ofiar i Ludobójstwa (lit. Okupacijų ir laisvės kovų muziejus) następnie została skazana na 10 lat łagrów, lecz przetrwała tam tylko 281 dzień i z powodu okropnego stanu zdrowia wróciła na ziemie odzyskane, gdzie długo nie mogła zaadaptować się, ale słowa jej matki- Stefanii Janiczak „Pamiętaj, tylko drzewa o silnych korzeniach przetrwają burzę, a ty dziecko masz góralskie korzenie” pomogły przetrwać i zostać wyjątkową osobą w historii.

Oglądając film, młodzież nie ukrywała emocji. Na twarzy wystąpiły zły i wyrazy przerażania. Codziennie mijając budek muzeum, nie zdawali sobie sprawy ile płaczu, łez i tortur kryją w sobie ściany. W zabieganej codzienność czasem jest warto zatrzymać się i poznać historię swojej własnej rodziny, możliwie kryje one wiele tajemnic wartych poznania.

Tekst: Greta Bartosewicz

Redakcja: IDA

Fot. Ewa Przychodzska