IDA POMOC POLAKOM NA WSCHODZIE kancelaria prezesa rady ministrów

03.03.2021

Na skrzydłach Mew@: z Litwy do Polski, Wielkiej Brytanii i USA

Współpraca, Korespondencja, Kultura, Aktualności Litwa, wileński 2021-03-03

Dwa kontynenty, cztery kraje, pięć różnych szkół, około 50 osób, w tym uczniowie, nauczyciele, dyrekcja, rodzice, 27 lutego spotkali się na czwartym już wirtualnym międzynarodowym spotkaniu w ramach projektu Mew@ - Młodzieżowa. Edukacyjna. Wirtualna @lternatywa. Głównym tematem spotkania były „Dania tradycyjne regionalne”. 


Spotkanie rozpoczęli gospodarze projektu – Gimnazjum im. św. Rafała Kalinowskiego w Niemieżu, którzy zaprezentowali kilka dań tradycyjnych: sękacz, chrusty oraz stulistnik, tradycyjne danie Tatarów z Litwy. O tym daniu, a raczej słodkim wypieku, innych tradycyjnych daniach kuchni tatarskiej oraz historii i języku Tatarów na Litwie również opowiedziała Tatarka, nauczycielka języka angielskiego w Niemieżu Elnara Churlu, która przemówiła do zebranych w języku tatarskim. Podczas spotkania online uczniowie (Patrycja, Gabriela, Kamila, Ernesta) gimnazjum zaprezentowali film o tym, jak są wypiekane chrusty, które w Polsce są znane jako faworki. Obecna na spotkaniu nauczycielka technologii Anna Krasowska krótko opowiedziała o swoim zamiłowaniu kulinarnym, które stara się przekazać swoim uczniom. Dowodem tego są praktyczne lekcje prac, podczas których uczniowie klas polskich zapoznają się z tradycyjną kuchnią polską na Litwie. 

Następnie uczniowie Polskiej Szkoły im. Marii Skłodowskiej-Curie w Chicago (USA) – koordynator Elżbieta Berkowicz i jej 7 klasa (Gabrysia, Darya, Emilka, Marcel) opowiedziała o tradycyjnych daniach Amerykanów, takich jak hamburgery, hot dogi, również z polską kiełbasą, które z Polską nic nie mają wspólnego prócz nazwy, kanapki z włoską wołowiną, popcorn, ulubionym daniu Amerykanów – steku. Uczniowie dowiedzieli się także o tym, że w Chicago są polskie restauracje i cukiernie, w których można zjeść prawdziwego polskiego pączka czy pierogi. Piękne prezentacje były przepełnione pysznościami, więc nie jednemu ślinka leciała z ust. Podczas spotkania mogliśmy również podziwiać i być dumni z tego, że nasi rodacy w Chicago tak pięknie mówią po polsku oraz starają się zachować i pielęgnować polską kulturę i tradycje za oceanem. 

Następnie przedstawiciele Polskiej Szkoły Przedmiotów Ojczystych im. św. Kazimierza w Nottingham z Wielkiej Brytanii – koordynator Monika Bernat i Oliwia Król wraz z uczniami (Wiktoria, Brian) zaprezentowali tradycyjne dania Brytyjczyków. Ciekawostką było to, że mimo tego, że kuchnia angielska kojarzona jest z małą ilością przypraw i dość mdłym smakiem, jednak posiada swe cechy charakterystyczne. Do najbardziej tradycyjnych potraw kuchni angielskiej zalicza się pieczone mięso, ryba z frytkami, śniadanie angielskie. Mile wszystkich zaskoczył Brian, który zaprezentował to co lubi jeść, a mianowicie pierogi z mięsem oraz rogaliki z jabłkiem, które sam wypiekał dla rodziców z okazji święta zakochanych - Walentynek. Obecna na spotkaniu mama Briana była dumna z syna, który tak pięknie opowiedział o swoich ulubionych daniach regionalnych. 

Następnie słowo zabrali nasi przyjaciele z Polski - Szkoła Podstawowa im. A. Wodziczki w Rogalinku, koordynator Stefan Wieczorek. Uczennice: Apolonia, Paulina, Martyna, Zosia, Zuzanna, Nicole opowiedziały o potrawach polskich: barszczu, bigosie, sałatce jarzynowej, gołąbkach z mięsem, kotlecie mielonym, golonce, kluskach śląskich, pierogach, galaretce mięsnej, plackach ziemniaczanych, pyzach, pierogach leniwych, pączkach oraz rogalach Marcińskich, które są przygotowywane w Poznaniu i niektórych częściach Wielkopolski z okazji Dnia św. Marcina. Młodzież z Rogalinka również opowiedziała legendę o pewnym piekarzu, którego tradycję wypiekania rogali świętomarcińskich po jego śmierci przejęli inni piekarze i do dziś dnia rogale cieszą się ogromną popularnością. 

Młodzież z Gimnazjum im. Tadeusza Konwickiego w Bujwidzach, koordynator Ilona Masiewicz przedstawili tradycyjne litewskie dania: cepeliny, placki żmudzkie, danie karaimskie kibiny, które już stały się częścią kuchni litewskiej. Uczennice: Iweta, Sandra, Emilia, Dovilė, również opowiedziały o Karaimach na Litwie, dzięki którym kibiny stały się popularne i są lubiane do dziś dnia przez większość osób, które je próbowała. Tradycyjne litewskie cepeliny, które w Polsce są znane jako kartacze, nie dorównują żadnym innym daniom w smaku. Aby danie się udało pani Ilona podkreśliła, że do ciasta z tartych ziemniaków potrzeba dodać odrobinę mąki ziemniaczanej, a następnie tak przygotowane cepeliny wrzucać do garnka z wrzącą wodą, wcześniej zaprawionej solą.

Szkoda, że podczas wirtualnego spotkania nie było możliwości przekazania aromatu i smaku wszystkich zaprezentowanych pyszności. Mimo to spotkanie było bogate w wirtualne wrażenia nie tylko z powodu zaprezentowanej kuchni regionalnej każdego państwa, z którego pochodzą uczniowie i ich opiekunowie, ale również dlatego, że każdy mógł podziwiać wiedzę, kulturę, tradycję oraz mowę polską. 

Miłym zaskoczeniem na koniec spotkania była krótka lekcja języka litewskiego, którą poprowadziła nauczycielka języka litewskiego Anna Mackiel. Ciekawostką dla obecnych na spotkaniu było to, że niektóre słowa w języku litewskim brzmią podobnie i mają te same znaczenie co w języku polskim np. agurkas (ogórek), kopūstas (kapusta). 

A na koniec każdy był ciekaw tego, jak wygląda nauczanie w szkołach w Chicago, Wielkiej Brytani, Polsce, Litwie podczas pandemii. Krótka dyskusja na ten temat jeszcze bardziej połączyła uczestników. 

Czas wirtualnej rozmowy dobiegł końca i koordynator projektu Krystyna Masalska podsumowując spotkanie podkreśliła, że jeszcze w marcu odbędzie się ostatnie spotkanie w tym roku szkolnym, podczas którego każda ze szkół będzie mogła przedstawić dowolną ciekawostkę. 

Już z niecierpliwością czekam na kolejne spotkanie. A Wy, czy czekacie na relacje o nim?

A tak na marginesie zaznaczę, że odległość, która nas oddziela, to nie tylko odległość terytorialna, ale i godzinowa: Chicago – 9:00, Nottingham – 15:00, Rogalinek – 16:00 i rejon wileński – 17:00.  Odległość, która nas łączy – tu i teraz.

Projekt Mew@, który dał poczucie bliskości – Młodzieżowa. Edukacyjna. Wirtualna @lternatywa.  

Tekst: Anna Pawiłowicz-Janczys, partner projektu Mew@, administrator grupy na facebooku – Polska Szkoła Wirtualna na Litwie

Redakcja tekstu: IDA 

Fot. Anna Pawiłowicz-Janczys