Klub sportowy Polonia Wilno. „Polonia dla mnie była drugim życiem...”

Wiosna 1990 roku była rokiem przełomowym w historii Klubu Sportowego „Polonia”. Zwycięski wynik – 2:0 w towarzyskiej grze z drużyną „Maccabi” dał początek klubowi piłkarskiemu. To właśnie ci piłkarze zaczęli stanowić trzon drużyny, która niebawem otrzymała propozycję startu w rozgrywkach litewskiej II ligi. 

Ta młoda i niepozorna drużyna w lipcu 1990 roku w Stalowej Woli została polonijnym mistrzem świata, przechodząc przez turniej niczym szkwał - strzeliła 9 goli i nie straciła żadnego. Stało się to ogromną motywacją dla rozwoju klubu. 20 lat na boisku piłkarskim przyniosło KS Polonii Wilno wiele sukcesów, w tym również medale srebrne i brązowe.   

Działający aktywnie klub sportowy, drużyna piłkarska, siatkarska czy sekcja strzelecka to nie tylko sportowa rywalizacja, ale też okazja do wspólnego kibicowania i tym samym umacniania więzi społecznych. 

Moim marzeniem jest, aby co tydzień na stadionie zbierały się setki ludzi: rodziny, dzieci, starsze pokolenie – mówi Aleksander, wieloletni kibic oraz współpracownik klubu. 

Żaden klub sportowy nie może istnieć bez kibiców, którzy tworzą klimat każdego meczu i są wiernymi do końca. Polonia była dla mnie drugim życiem. My jako kibice staraliśmy się by ten klub był piękny. Dla nas też to była alternatywa w sporcie, bo mogliśmy kibicować po polsku, polskiemu klubowi piłkarskiemu  na Litwie – mówi kibic Władek. 

Dołączyłem  do kibiców wieku 14 lat. Dla mnie to była szalona rozrywka i wyjście ze szkolnej rutyny. Wtedy dopiero zobaczyłem jak wygląda prawdziwe życie. – opowiada Daniel. 

Było to wyjątkowe miejsce, w którym mogli odnaleźć się młodzi Polacy z Wileńszczyzny. Jak opowiada Aleksander - Polonia Wilno pojawiła się w moim życiu w okresie, kiedy zaczynałem aktywną działalność społeczną. Drużyna piłkarska po raz pierwszy wkroczyła wówczas na zaplecze ekstraklasy, co było wielkim wydarzeniem w polskim społeczeństwie. Uformowała się ekipa kibicowska, jeździliśmy na mecze po całej Litwie i do Polski, wymyślaliśmy przyśpiewki, tworzyliśmy choreografie i oprawy na mecze, nawiązywaliśmy kontakty z środowiskiem w Polsce. To był dobry czas, teraz siedząc przy piwie często wspominamy te dni z uśmiechem i nostalgią. 

W stołecznym Domu Kultury Polskiej, siedzibie klubu sportowego „Polonia" Wilno, ważne miejsce zajmują puchary i dyplomy, jakimi Litewska Federacja Piłki Nożnej uhonorowała drużynę za dobre wyniki w rozgrywkach ligi okręgowej. Niestety w 2012 roku klub znalazł się na skraju bankructwa. Ostatecznie 9 kwietnia 2014 roku drużyna piłkarska Polonii Wilno została wycofana z rozgrywek I ligi litewskiej, co było równoznaczne z jej rozwiązaniem.  Przyczyną były problemy finansowe. Natomiast nadal istnieje sekcja siatkówki kobiet. 

Dla nas chłopaków był to początek końca. Studia i praca wciągnęły każdego, próbowaliśmy jeszcze coś robić, ratować Klub, ale wszystkie próby spaliły na panewce. Mam nadzieję z czasem Klub wróci, z nami czy bez nas - podkreśla Aleksander. 

Aleksander ma na dzieję, że Klub do życia przywrócić może nowa młoda drużyna, łącząca zapał oraz ambicję z doświadczeniem. Nasz rozmówca zwraca też uwagę, że nie można zapominać jednak o zapleczu finansowym - prowadzenie klubu sportowego z kilkoma sekcjami sportowymi wymaga sporych nakładów finansowych, dlatego nie można funkcjonować tylko od projektu do projektu. Potrzebni są poważni, stali sponsorzy, którzy sami będą również zainteresowani rozwojem sportu wśród młodzieży polskiej, i nie tylko, na Litwie. 

O powrocie klubu do rozgrywek marzą piłkarze, kibice, Polacy z Wileńszczyzny, bo chodzi przede wszystkim o hartowanie się walecznego, polskiego ducha sportu. Dałoby to szansę młodemu pokoleniu na aktywne spędzanie czasu, a weteranom na powrót wspomnień z lat młodości.

Tekst: Greta Bartosewicz

Redakcja: IDA

Fot. KS Polonia Wilno